"Czwartaków" dni krwi i dni chwały.

Rzecz nie o piechocie Armii Ludowej, ani też czwartym pułku piechoty wojsk Królestwa Polskiego, ale o czwartym pułku Legionów Polskich, który wchodził w skład  III Brygady Legionów Polskich i brał udział w potyczkach w wojnie polsko  bolszewickiej.
Tytuł postu, to nic więcej jak hasło, pod którym odbywała się zeszłego roku rekonstrukcja walk jakie miały miejsce podczas wojny, w której zwycięstwo i odzyskanie niepodległości było chyba jednym i faktycznym. Zwycięstwem,  które świętujemy słusznie, lecz zawsze z fatalnym skutkiem.

Celem organizatorów rekonstrukcji było przybliżenie historii bojowej wspomnianego pułku, oraz przedstawienie epizodów z różnych bitew tego okresu. Nad całością rekonstrukcji pieczę trzymało Muzeum Orła Białego, a udział wzięło stu pięćdziesięciu rekonstruktorów z całej polski w tym pięćdziesięciu kawalerzystów. Obejrzeć można było prócz wspomnianych starć miedzy innymi nocny atak pułku na bagnety pod Siedzicą, w którym polscy żołnierze rozbili trzy sowieckie pułki. 

Jaki już kiedyś wspominałam, lubię tego rodzaju "igrzyska", dlatego ubolewam nad faktem, że to było najwyraźniej ostatnim odbywającym się w moim mieście i pod egidą Muzeum. Powód jest prozaiczny. Jak nie wiadomo o co chodzi, chodzi o pieniądze, a tych horrendalnie zadłużone przez prezydenta miasto nie ma. Dziurę niczym Rów Mariański trzeba czymś łatać. Szkoda tylko, że nie apanażami tych, co kasę lekką rączką wydawali i rzadko kiedy zgodnie założeniami budżetu. Tymczasem cykliczne rekonstrukcje, na których zjawiało się tysiące ludzi przeszły na śmietnik historii. Podobnie jak dyrektor Muzeum. 

Pozdrawiam.