Gdzie jest granica tolerancji dla tolerancji?

Podobno tolerancja jest umiejętnością pokojowego współistnienia po mimo różnic.
Dlaczego zatem wymaga się ode mnie jako rodzica akceptacji dla poczynań takich produktów multikulti jak: " Fundacja Edukacji Przedszkolnej " czy "Warsztaty antydyskryminacyjne dla uczniów gimnazjum i szkół średnich ", które dofinansowane z Unii i Ministerstwa Edukacji (to już totalna granda jest) mają za cel uczenie przedszkolaków i młodzieży w wybranych placówkach tolerancji dla odmienności seksualnej poprzez wcielanie się w role transseksualne. Dlaczego wymaga się tego od dzieci i młodzieży, która wcale nie musi chcieć tego robić? Gdzie tu miejsce na tą mityczną tolerancję i akceptację różnic, skoro pod przykrywką ich aprobaty promuje się niczym radziecki politruk jedyny i słuszny punkt widzenia i obnosi go jak gej orientację?


W obecnych czasach młodzież nie wychowana, to młodzież nie tolerancyjna. Nie ważne, że dziecko empatyczne, grzeczne, szanuje starszych. Ważne, że śmie mieć własne zdanie i nie waha się go wyrazić w zalewie zunifikowanego, wkodowanego niczym wirus stadnego myślenia. Że nie musi chcieć być, ani uczyć się być na ten przykład Małgosią skoro jest Michałem, ani Igorem kiedy jest Kasią. Nie chce być cool, bo nie chce zmieniać płci. Nie ma przyjaciela po takiej zmianie, jaki i takiego o innej orientacji seksualnej. Chce jedynie poszanowania dla własnych poglądów, a nie ciągłej ignorancji. Dziecko nie ryba i też głos ma.
Gdzie jest ta tolerancja ja się pytam?
Człowiek z racji swego wątpliwego człowieczeństwa jest jedynie nieustannym przykładem na jej brak. Tym bardziej pokojowego współistnienia. Sama definicja tolerancji w takim kształcie to istny oksymoron, bo wychodzi na to, że w całej nie krótkiej historii ludzkości człowiek nie poznał tolerancji i nie pozna, choć by ta wszyła z krzaków i kopała go w dupę. Dlatego proponuję jeszcze w ramach nauki tejże tolerancji lekcje, na których uczniowie wcielać się będą w kryminalistę z wyrokiem za zabójstwo, oraz - to opcja dla dzieci ultra katolików - w księży podofilów. Dodatkowo proponuję, żeby robić to na lekcji polskiego i historii. Bo po cholerę komu umiejętność czytania, pisania jaki znajomość dziejów ludów tak bardzo tolerancyjnych, że wyżynających się w pień.
Edukacja w szkołach od dawna nie istnieje w takim kształcie jakim powinna. Natomiast pierwszym organem wychowawczym są rodzice i ja jako taki nie życzyła bym sobie, aby moje dziecko uczestniczyło w takich zajęciach. Podobną awersję żeby było jasne, mam do lekcji religii w szkołach. Szkoła jako państwowa i świecka placówka edukacyjna nie powinna w żaden sposób kreować dogmatów.W żadną stronę.
Co zatem z wolnością światopoglądową? 
Dlaczego urabia się na siłę i obowiązującą modłę? Lewą, prawą? Nie promuje się złotego środka, a jedynie skrajności? Tym jest właśnie brak tolerancji, szacunku jak i poszanowania prawa do wolności wyboru i wolnej woli każdego człowieka. Tym bardziej dziecka.Tam gdzie zaczyna się manipulacja nie ma miejsca na tolerancję, bo dzieci przede wszystkim powinny uczyć się samodzielnego myślenia.



Pozdrawiam.