Dzienniki samochodowe II

Ciąg dalszy wrażeń. Rzec można na gorąco, bo jeszcze mnie drętwota w czterech literach nie puściła po kolejnej sześciogodzinnej jeździe po big city. Big jest na tle big, że po powrocie na własny zacof ulice, które wcześniej przyprawiały mnie o szczękościsk, świeciły pustkami. Luz blues. Po grajdołach mogła bym już bez licencji na niezabijanie jeździć. Wciąż mam problem z podzielnością uwagi - co prawda mniejszy, a skrzynia biegów przestała stanowić całkowitą tabula rasa, bo i pewność poczynań większa.  Z jako takiego balansu i skupienia wyrywały mnie jazdy egzaminacyjne. Trzy jadące dziś przed mną zostały oblane. Jedna wymusiła pierwszeństwo na pieszym, pozostałych nie przyuważyłam. Widziałam tylko jak instruktor kazał zjechać i this is the end jak to śpiewali Doorsi. Kolejny stres i o 140 lżejszy portfel. Cholera, za nim podejdę będę chyba musiała dodatkowe godziny wykupić i łyknąć z kilogram odstresowywaczy ;)

Całkiem przyzwoicie parkowanie i cofanie po łuku mi wychodzi. Tyle tylko, że na placu manewrowym. Realnie to zgroza jest jakich mało. Wstyd, hańba i popiół na bańkę :P Cóż, pocieszam się że praktyka czyni mistrza. A to, do czego prawko mi niezbędne ekwilibrystyki jako takiej i obycia z autem będzie wymagać. Głównie dla własnego i cudzego bezpieczeństwa. Pod warunkiem rzecz jasna, że zdam testy, których podobno nie zdali w próbach sami układający pytania.
Z testami to cyrk i granda jest. Zdawalność po nowemu minimalna do tego stopnia, że szkoły zwalniają instruktorów. Boom na prawko minął, bo ochotnicy są równie nie kumaci w testach jak ich autorzy. Ale czego wymagać jak na multimedialnych testach domowych co to z książką dostałam do ćwiczeń błędy są. W książce w sumie też. Oba dotyczą skrętu i zawracania na skrzyżowaniu. Przynajmniej ja, laik takie wyłapałam. Generalnie, to pytania są ułożone w ten sposób, że łatwo o pomyłkę - business is business.  O babolach typu czy: kierowca przed jazdą powinien zjeść ziemniaki czy ryż, litościwie wspomnę małym druczkiem.
Generalnie jeżdżąc na kursie przepisowo i turlając 50 km w zabudowanym muszę stwierdzić, że gro poruszających się po mieście łamie przepisy. Nie wiem czy ktoś ich goni, czy zwieracze puszczają :P Ani to bezpieczne ani wygodne, bo światła, pasy i ronda ciurkiem niemal. Natomiast wracając popuszczam cugli ile wlezie. Oczywiście w określonych granicach. Za pierwszym razem z radochy nad prędkością mało z gaci nie wyskoczyłam. Za trzecim monotonia jazdy - prosto jak w mordę strzelił e7 przyprawiła mnie o senność, a odrętwienie lewej stopy o setkę na liczniku ;) Szczęściem instruktor czuwał, bo z gazem kiedy mogę - czy z drętwotą czy bez poczynam sobie niczym niemiecka Luftwaffe nad Anglią ;)



Pozdrawiam.